'Savonds weer mijn rugzak goed ingepakt, daar ik de volgende ochtend om 800u opgehaald zou worden voor een rit naar het busstation naar Chiang rai.
Dat is een rit van ca 4 uur. Nou dat is te overzien. De rit is met een minivan en alweer zit ik lekker voorin.

We worden afgezet bij een super de luxe hostel. Het lijkt wel een hotel. Nou ik kijk mijn ogen uit. Een receptie, een grote gezamenlijke ruimte, een koffie restaurant en alles zoooo schoon.
Oh ja had ik al verteld van de wc's? Geen toiletpapier maar een douche met een vrij harde straal. Ik heb geen idee hoe de Thai schoon en droog worden, maar wat ik ook probeer ,elke keer maak ik er eeen zooitje van. De straal is hard en stevig, nou vul zelf maar in wat het effect daarvan is....
Nu natte doekjes ingebruik die ik in de prullenbak gooi.

De volgende dag ga ik weer met een tour mee. Dit is de beste oplossing, als je niet al die bussen en hun trajecten wil opzoeken. Trouwens de bezienswaardigheden liggen allemaal een eind weg. Ik ben ook een hele dag onderweg.
Planning is 3 tempels te bezoeken: de witte, de blauwe en de zwarte. De witte tempel was voor mij de reden om naar Chiang rai te gaan. Deze is ongelooflijk fascinerend mooi.
Dat was hij ook. Ik kan het niet verwoorden op papier, maar je bent stil al je hem ziet. Zo puur. Volens mij bestaat er geen mooiere tempel.
De volgende is de blauwe tempel, die is ook heel bijzonder. Aansluitend de zwarte tempel. Deze vond ik niet mooi. Wel appart, maar somber met een sinistere uitstraling.

Onze reis gaat verder naar een dorp waar een mini Birmese bevolkingsgroep leeft, waarvan de vrouwen ringen om hun nek dragen. Stalen ringen. Deze worden vanaf het 5e levensjaar om de nek gedaan. Een ring natuurlijk. Elk jaar komt er een bij, met een limiet van 10. Die ringen zijn loodzwaar. Ik heb een oude vrouw gezien, die had wel meer dan 10 ringen om en een nek als een giraffe. Het is een vreemd gezicht en ik vraag me af hoe het mogelijk is.